Nas portas ateigadas de refugallos de papel, o vituperado gato Frostis mantén o sorriso pese ao insulto, mentres sobrevive -incompleta- sobre o seu corpo anguloso e vermello a frase repetida que alenta o seu destino: COM PASSO FIRME. Bo consello, este de facermos ouvidos xordos ás palabras despectivas e seguirmos adiante a nosa camiñada, coma quen oe chover; do cal se deduce que non era tan atrasado o micho.
Ningún comentario:
Publicar un comentario