As fotografías de Xián Blanco son un convite para a camiñada devagariño, para a mirada atenta á beleza miúda e de balde que nos agarda á volta de cada recuncho. Unha sinxela gota -esfera líquida cotiá- talvez agoche no seu reflexo escintilante unha sorpresa ou un misterio.
Redescuberta da natureza e dos obxectos simples que nos rodean e acompañan, como ese lapis alaranxado, apuntando -desafiante- ao ceo; os insectos ao agocho tras as herbas; a suavidade luminosa e etérea do mexacán, que de tan branco se volve azul...
Non se trata unicamente de calibrar con precisión a luz, a composición, a profundidade... porque o dominio da técnica fai oficio; pero só a ollada singular fai arte.
Ningún comentario:
Publicar un comentario