As badaladas resoan no aire azul que mexe o millo mentres os cipreses apenas abanean no camposanto en calma.
Unhas botas con esporas presaxian o duelo, que o elegante lector impasible evita con retranca (- Quen gaña? - O que non perde.)
Na taberna, pedras de granito do país nas paredes e non táboas americanas; e un penico branco, relocente, sobre a barra. Non se escancia whisky nos vasos, senón tinto nas cuncas e os naipes de póker renunciaron ante as fichas de dominó sobre o tapete, que deseñan, pícaras, un vaqueiro ben dotado.
Esta taberna non é un saloon. Esta taberna é a homenaxe musical da banda guardesa Santos Morcegos!!! ao irrepetible John Balan (que en paz descanse).
Ningún comentario:
Publicar un comentario